रत एक कृषिप्रधान देश आहे. भारताची अर्थव्यवस्था मोठ्या प्रमाणात शेतीवर अवलंबून आहे. अनेक जण शेती किंवा शेतीशी संबंधित व्यवसायांमध्ये कार्यरत आहे. तांदूळ, गहू, कापूस, ऊस, डाळी, फळे, भाज्या अशा विविध पिकांच्या उत्पादनात भारत आघाडीवर आहे. शेतीमुळे देशात अन्नधान्याची उपलब्धता टिकवता येते आणि या क्षेत्रामुळे अनेकांना रोजगार मिळतो. तसेच ग्रामीण भागाच्या विकासासाठी आणि आर्थिक प्रगतीसाठी शेतीला खूप महत्त्व आहे.
शेतकरी हा देशाचा खरा कणा आहे. त्याच्याशिवाय अन्नधान्याची गरज भागवणे अवघड आहे. शेतकर्‍यांच्या हातात उत्पादन क्षमता आहे, पण त्यांना मिळणार्‍या योग्य सुविधा, किफायतशीर बाजारभाव, आधुनिक तंत्रज्ञानाचं ज्ञान आणि आवश्यक समर्थन मिळालं तरच त्यांचे जीवनमान उंचावेल. शेतकर्‍यांचे जीवन संघर्षमय असले तरी त्यांची कार्यशैली, जिद्द आणि समर्पण हे देशाच्या प्रगतीसाठी आवश्यक आहेत. शेतकरी सुखी असेल, तरच देशाच्या विकासात तो सकारात्मक योगदान देऊ शकतो. शेती हाच आपल्या अर्थव्यवस्थेचा पाया आहे आणि त्याचा विकास झाल्यास देशाचा सर्वांगीण विकास शक्य आहे. त्यामुळे शेतकर्‍यांचे प्रश्न सोडवणं ही आपली जबाबदारी आहे. शेतकरी हा खरंच देशाचा कणा आहे, कारण आपल्या देशातील बहुसंख्य लोकसंख्या शेतीवर अवलंबून आहे. शेतकरी आपल्या मेहनतीने अन्नधान्याची निर्मिती करून देशातील प्रत्येक व्यक्तीला अन्न पुरवतो. त्यांच्या कष्टावरच आपल्या देशाच्या अन्नसुरक्षेचा पाया आहे. शेती हा केवळ व्यवसाय नसून तो आपल्या संस्कृतीचा एक अविभाज्य भाग आहे. जर शेतकरी सुखी असेल तरच देश समृद्ध होऊ शकतो. शेती ही देशाची अर्थव्यवस्था चालवणारी प्रमुख शक्ती आहे त्यामुळे त्यांच्या अडचणी दूर करणे, हे प्रत्येक शासनाची आणि नागरिकांची नैतिक जबाबदारी आहे. शेतकर्‍यांना भेडसावणार्‍या समस्या वीज, पाणी, बाजारभाव, कर्ज, विमा, हवामान बदल, जमीन मालकीचे प्रश्न यावर तातडीने आणि दीर्घकालीन उपाय गरजेचे आहेत.
शेतकरी म्हणजे आपल्या अन्नदात्या समाजाचा पाया आहे. शेतकरी आपल्या देशाच्या अर्थव्यवस्थेचा कणा आहे. तो आपल्या रक्ताचं पाणी करून शेती करतो, पिकं घेतो आणि संपूर्ण समाजासाठी अन्नधान्य उपलब्ध करून देतो. त्याच्या कष्टाशिवाय आपली रोजची भूक भागू शकत नाही. शेतकरी जिवंत राहील, त्याच्या कष्टाला योग्य फळ मिळेल, त्याला आर्थिक, सामाजिक, आणि मानसिक स्थैर्य मिळेल तरच शेती टिकेल आणि शेतमालाची गुणवत्ता टिकून राहील.शेतकर्‍यांना अनुदान, कर्जमाफी, विमा, सिंचन, आणि तंत्रज्ञान अशा सुविधांमध्ये स्थैर्य निर्माण करण्यासाठी सरकारने अधिक प्रभावी धोरणे तयार करावीत. शेतकर्‍यांनी त्यांच्या मालाला योग्य दर मिळावा, म्हणून हमीभाव आणि इतर विक्री व्यवस्था अधिक पारदर्शक आणि प्रभावी व्हाव्यात. आधुनिक तंत्रज्ञान, सेंद्रिय शेती आणि विविधता शेती यांचा वापर शेतकर्‍यांच्या उत्पन्न वाढवू शकतो. शेतकरी जागरूक, सक्षम आणि समर्थ झाला, तर संपूर्ण देश प्रगती करेल. शेतकर्‍यांचे आत्मबल, कौशल्य आणि मेहनत ही देशाच्या प्रगतीचे मुख्य आधार आहे. त्यामुळे शेतकर्‍यांना योग्य शिक्षण, सुविधा आणि समर्थन देणे आवश्यक आहे जेणेकरून ते सक्षम बनतील आणि देशाला प्रगतीच्या मार्गावर घेऊन जाऊ शकतील. शेतकरी जर जिद्दीने, मेहनतीने आणि योग्य पद्धतीने आपली कामगिरी करत राहिले, तर देशाचा आर्थिक आणि सामाजिक विकाससुद्धा प्रगती करेल. शेतकर्‍यांच्या समर्पणाने आणि समर्थनानेच देशाचा भवितव्य उज्ज्वल होऊ शकते. त्यासाठी योग्य योजनांची अंमलबजावणी, तंत्रज्ञानाचा अवलंब आणि योग्य बाजारपेठ आवश्यक आहे. मार्केटमध्ये थेट विक्री व्यवस्था, थेट ग्राहकांशी संपर्क झाल्यास यामुळे शेतकर्‍यांना जास्त नफा मिळतो. शेतकर्‍यांच्या आरोग्याचा प्रश्न व त्यांच्या कुटुंबाचे भविष्य यावरही सरकारने विशेष लक्ष दिले पाहिजे. शेतकर्‍यांसाठी शेतीसंबंधी तांत्रिक शिक्षण व शाश्वत शेतीसाठी प्रबोधन देणे आवश्यक आहे. शेतकरी जगला तर देशाचं भवितव्य उज्ज्वल होईल. त्याच्या विकासातच समाजाचा विकास आहे.